گروه دوم و سوم، موضوع این بحث نیستند چون حرف ما درباره گروه اول است که در آمار گردشگران جهان شمرده می شوند.

آنها که به سفر خارجی می روند گذشته از میل و علاقه به این کار، پول هم دارند البته نه این که همه آنها جزو ثروتمندان جامعه باشند، ولی بی شک پولی که برای سفر خارجی خرج می کنند، لطمه ای به روال عادی زندگی شان نمی زند و برای همین می توانند بی دغدغه سفر کنند.

پس برای رفتن به خارج کشور باید پول کافی داشت و هر چه قدر پول کنار گذاشته شده برای سفر بیشتر باشد می توان به کشورهای سطح بالاتری سفر کرد و از امکانات بهتری برخوردار شد.

در بین جمعیت ایران کسانی هستند که با همین پشتوانه قوی مالی می توانند بدون محابا پول خرج کنند و به بهترین نقاط تفریحی جهان بروند، شاید هم نتوان نقطه ای از دنیا را پیدا کرد که پای ایرانی ها به آن باز نشده باشد، ولی در مجموع تجربه سال های اخیر نشان می دهد بیشتر ایرانیانی که برای تفریح به خارج کشور می روند، کشورهای خاصی را به عنوان مقصد گردشگری انتخاب می کنند؛ شاید به علت هزینه های کمتر آن، نزدیکی آن کشورها به ایران و شاید به واسطه نزدیکی فرهنگ های دو کشور.

امارات، کشور مدعی

رفاه حاصل از منابع غنی نفت و گاز اگر یک مصداق داشته باشد حتما کشور امارات است. شهر دبی نماد زندگی پرتجمل است.

دراین شهر همه چیز لوکس و پیشرفته است، بازارها و پارک های تفریحی آن منحصر به فرد است و همه خدمات به بهترین شکلش ارائه می شود.

برای همین است که از سراسر دنیا به این کشور روانه می شوند و ما ایرانی ها هم اگر قصد سفر خارجی داشته باشیم و بتوانیم درهم گرانقیمت را بخریم، امارات را حتما در اولویت قرار می دهیم.

راز موفقیت امارات در اقتصاد باز آن است، چون شیوخ این کشور می دانند برای یک سرزمین کوچک با آب و هوایی بیابانی که سابقه تاریخی چندانی هم ندارد، بهترین راه کسب درآمد واداشتن گردشگردان به سفر و پول خرج کردن با دست و دل بازی است.

ترکیه، تفریح در همین نزدیکی ها

ترکیه چه آن هنگام که در زمان پادشاهی کورش زیر نظر حکومت هخامنشیان قرار گرفت و چه آن زمان که امپراتوری روم شرقی در آن اقتدار داشت و چه وقتی که عثمانی ها در این گوشه از دنیا حکومتی عریض و طویل داشتند همیشه مورد توجه ایرانیان بوده است ، روزی به عنوان بخشی از خاک کشور که باید آن را حفظ کرد و روزی به عنوان حکومتی متجاوز که باید خاک ایران را از طمع سلاطینش مصون نگه داشت.

حالا اما وضع فرق کرده است چون نه تجاوزی در کار است و نه حراستی. ایران و ترکیه امروز دو کشور همسایه اند که میانشان صلح برقرار است و مردمانش با آسودگی به دو سوی مرز می روند ؛ هرچند واقعیت ناخوشایند این است تعداد ایرانیانی که به ترکیه می روند بیش از ترک هایی است که به ایران می آیند.

شاید به این علت که ما برای گردشگری ایران خوب تبلیغ نمی کنیم و امکانات جذابی برای جلب گردشگر ایجاد نکرده ایم که علت هر چه هست نتیجه این شده که بیشتر ایرانی ها برای رفتن به سفر خارجی به اولین گزینه ای که فکر می کنند، ترکیه است.

این کشور هم دیدنی های باستانی دارد و هم جذابیت های مدرن. اینجا برای مذهبی ها هم جذاب است، چون با سفر به ترکیه می توان به مسجد ایاصوفیه و سلطان سلیم و سلطان احمد سری زد و در کنار بازدید از ویرانه های رومی، کوه نمرود، کتابخانه سلسوس و کوه های مه آلود شرق دریای سیاه، دمی هم با خدا بود.

شاید این تلفیق به ظاهر ناهمخوان که اتفاقا همخوانی زیادی با هم دارند و یکدیگر را تکمیل می کنند دلیل سفر شمار زیادی از ایرانیان به ترکیه باشد ؛ کشوری که از تاریخ، فرهنگ و طبیعتش بیشترین نفع را می برد.

مالزی، معجونی دلنشین